1948 (Orio)
Egile honen
beste liburuak
NOBELA
1973, Gero
1971, Etor
1983, Erein
1984, Erein
1987, Erein
1989, Erein
1991, Erein
1994, Alberdania
1998, Alberdania
2002, Alberdania
2006, Alberdania
2004, Alberdania
2008, Alberdania
NARRAZIOA
1995, Alberdania
1996, Alberdania
1996, Alberdania
1998, Alberdania
1990, Erein
IPUINA
1970, Lur
1979, Erein
SAIAKERA
2001, Alberdania
1999, Alberdania
KRONIKA
2004, Alberdania / Berria
BIOGRAFIA
Martin Ugalde, leialtasun baten historia
1997, Andoaingo Udala
ETNOGRAFIA
1993, Zarauzko Udala/Itxaropena
ANTOLOGIA
Horrela bizi bagina beti (Euskal umorearen antologia)
1991, Erein
HAUR ETA GAZTE LITERATURA
1982, Erein
1988, Erein
1988, Erein
Paris de la France-ko pateen kasua
1988, Erein
Alarguntsa sikodelikoaren kasua
1989, Erein
Sardina ezpain gorriaren kasua
1989, Erein
Peru eta Marixe, mila eta bat komerixe
1993, Erein
1989, Erein
1999, Elkar
2000, Elkar
Aizak eta aizan elkarrekin dantzan
2002, Elkar
Tristeak kontsolatzeko makina
1982, Erein
Kontatzeko manera xinplea oso lortua dago eta xinpletasun hori ez da kasualitatezkoa. Modu honetan idatzitako prosa hau jostailuz beteta dator bai hizkuntza aldetik nola gaia aldetik ere.
Mikel Hernandez Abaitua (Susa, 1982-01)
Donostian
Elefanteak ikusi zirenekoa
Alkateak bere bulegoko leihoa ireki zuenean, ezin zuen sinetsi begien bistan zuena: Alderdi Eder neurri, mota eta modu guztietako elefantez beterik zegoen. Gorriz jantzitako elefante dotore bat soka saltoan, egunkaria irakurtzen ari zen elefante korbataduna, hiruzpalau elefante elkarren artean hizketan, elefante asko hondartzan etzanda, zenbait eguzkia hartzen, beste zenbait paletan, saltaka, itsasora begira, txikleaz globoak egiten, pipak erosten, pipak saltzen, usoei ogi apurrak botatzen...
Alkatea, bulegoko ateari ikaragarrizko danbatekoa eman eta Hertzain Nagusiarengana joan zen.
—Zer gertatzen da Alderdi Ederren? —alkatea ez zegoen goiz hartan txantxetarako.
—Alderdi Ederren? —galdetu zion Hertzain Nagusiak harriturik, marfilezko hortz luze, zuriak erakutsiz— Zer gertatzen da, bada?
—Dena elefantez beterik dagoela! —Udaletxe guztian entzun zen alkatearen kantalotsaren oihartzuna.
—Aibala, a ze gauzak esaten dituzun zuk gaur goizean! Alderdi Eder elefantez beterik dagoela? Eta Amara, eta Egia, eta Urgull, eta Igeldo... A ze gauzak entzuteko jaio garen errukarriok!
Alkateak ez zekien zer pentsa eta zer egin. Hertzain Nagusiari kargua kendu zion han bertan. Zuzendu zen gero Udaletxeko beste funtzionariengana, hauek Hertzain Nagusiaren hitz berberak esan zituztela eta alkateak kargua kendu zien deneri. Hertzain Nagusiak eta funtzionariek greba egitea erabaki zuten.
Bitartean, alkatea Alderdi Ederrera irten zen zer gertatzen ote zen ikustera. Kontuz-kontuz ibili beharko zuela erabaki zuen, elefanteek zapal ez zezaten. Soka saltoan zebilen elefanteak egunon! esan zion, egunkaria irakurtzen ari zenak kaixo!, hizketan ari zirenek, zer moduz?, paseoan zebiltzanek eguraldin ona, eh?, saltaka ari zirenek, gero arte, itsasora begira zeudenek gaur itsaso zakarra dugu, doministikuka ari zirenek Jesus!, txikleaz globoak egiten ari zirenek, osasun!, pipak erosten zituztenek bizitza goraka doa, usoei ogi-apurrak botatzen ari zirenek, berriz, ez zuten alkatea ezagutzen eta, noski, ez zioten kasorik egin.
Alkateak ez zion inori erantzun eta elefanteek edukaziorik gabeko alkate bat zutela agintari pentsatu eta hurrengoan botorik ez ematea erabaki zuten.
Negua zen eta zirkorik ez zegoen anuntziatuta egun haietan. Gainera, alkateak zirkoa izatez gerotan jakin behar zuen, berak ematen bait zuen horretarako baimena. Gure alkate gizarajoak ez zekien zer pentsa, zer egin.
Autoan sartu eta Donostian zehar buelta handi bat eman zuen, ea auzoetako egoera nolakoa ote zen jakin asmoz. Zebra igarobideetan, dendetan eta espaloietan, tabernetan eta banketxetan, leihoetan eta balkoietan, bazter guztietan elefanteak ikusten zituen. Elefante dexente ikusi zuen, pentsa, baita elefante txikiak haur kotxetan eramaten ere.
Halako batez, semaforoa gorrian zegoenik ikusi ez eta beste auto bat jo zuen. Beste autoko gidaria haserre bizian irten zen autotik.
—Elefante tunante! Tronpatu egin al haiz? —aurrean zegoena alkatea zela ikusi eta gero:
—Barka, alkate jauna, barka!
Alkateak hondamen guztiak ordainduko zituela, tronpa luzeko gidariak ezetz, azken aseguroetako paperak bete zituzten eta bakoitzak bere bidea hartu zuen. Alkateak Udaletxe inguruko garage batetara eraman zuen autoa konpontzera eta, ondoren, bere bulegoruntz abiatu zen.
Hertzain Nagusia eta funtzionariak Udaletxeko atarian zeuden greba zein egunetan hasi eta zenbat egunetan luza eztabaidatzen.
Alkatea zuzendu zitzaien. Hertzan Nagusiak eta funtzioilariek betilun eta zorrotz begiratu zioten.
—Beno, beno, mutilak —esan zuen alkateak— burukomin dexentez jaiki naiz gaur eta gauzak neurritik kanpora atera ditut. Has zaitezte, mesedez, eguneroko lanean.
Eta bere tronpa luzatu zien funtzionari guztiei banan-bana barkazioa eskatzen zien bitartean.