Zarauzko Idazleak - Anjel Lertxundi - Horrela bizi bagina beti (Euskal umorearen antologia)

—Jan itzazu ogi horiek —esan zion amak—. Bihar edo etzi aurki izan zindezke pobre, eta ez dituzu orduan aurkituko orain uzten dituzun ogi puska horiek.

—Ama —dio neskak—, nik uste dut gaizkiago aurkituko ditudala jaten baditut.

Seme batek eskribitu zion bere amari esanaz nola ailegatuko zen igande goizean herrira asto txuri, polit baten gainean.

Eta amak, kontentuz zoratu nahian, esan zien etxeko morroiei:

—Badakizue: ikusten duzuenean herrian sartzen asto txuri, polit bat, esan zenezakete nire semea dela.

Haserretu ziren herri txiki bateko bi auzo, eta haietako bat, mendekatzeagatik, joan zen bestearen etxera, eta atean eskribitu zuen ikatz batekin:

ASTOA

Ikusi zuen besteak ateko letreroa, eta berehala joan zen kontrarioaren bila, baina, nola aurkitu ez zuen etxean, esan zion morroiari:

—Zure nagusiari esan behar diozu izan naizela bisita pagatzen. Eta beste batean, etortzen denean ni bisitatzera, ez duela nire etxeko atean bere izena jartzeko beharrik.

Lapur batzuk zeuden ate bat ezin irekirik. Etxeko nagusiak aditu zuen haien ateko soinua, eta leihora ateraz, oihu egin zien:

—Egin ezazue mesede geroxeago etortzea, oraindik ez gara eta oheratu.

Hiripedi edo barride bateko izkribau lukurudun batek sentitu zuen gau erdian hotsamar bat, eta, beldurti, beti ohi zuen bezala, lapurren bat sartu ote zen etxean, esnarazi zuen bere morroia eta agindu zion etxebarren guztia araka zezala.

Sartu zen gero, morroiaren atzetik, diruak gordetzen zituen gelan, eta esan zion:

—Mutil, begira ezak ondo, ea ikusten duan lapurren bat.

Begiratu zuen morroiak batera eta bestera, eta erantzun zion:

—Nagusi jauna, nik ez dut berori besterik ikusten.

Ixuelaren ateraldi bat

Anonimoa

(Euskal-Erria)

Pastor Ixuela, Aiako bertsolari famatua, behar baino beranduxeago joan zen igande arrats batean etxera, eta emazteak ez zion ireki nahi izan aterik, hots egin zuenean.

Orduan hasi zen Ixuela bertsoak kantatzen emaztea palakatzeagatik, baina hark erantzun zion etxe barrutik:

—Alferrik zabiltza; ez dizut irekiko.

—Ez? Bada, nire burua putzura botako dut.

—Bota ezazu, nahi baduzu.

Zer egiten du hau aditzean Ixuelak? Hartzen du han inguruan zegoen harri haundi bat eta botatzen du etxe aurretik zihoan errekara.

Emazteak, aditu zuenean harriak uretan atera zuen zalaparta, irten zen etxetik lasterka, uste izanda bere senarra zela putzuratu zena.

Ixuela zegoen ate bazterrean zut-zutik. Eta emazteak atea ireki eta kanpora irten zen orduko, sartu zen barrena, atea itxi zuen, eta oihu egin zion emazteari:

—Orain zu kanpoan eta ni barruan.

Garapena: Dijitalidadea SL