Xabier
Lizardi
(Jose Mari Agirre)
1896 (Zarautz)
1933 (Tolosa)
Egile honen
beste liburuak
POESIA
1932, Verdes-Atxirika
ANTZERKIA
1932, Antzerti
1953, Egan aldizkaria
ARTIKULUAK
1934, Euskaltzaleak
1987, Erein
Laño ta izar
1932, Antzerti
LEHENENGO IKUSGAIA
(Linterna-plaka): ortzian izar eder bat, azpian hodei gorrizta duela.
IPURTARGIAK: Hor-hemenka, inguruko sasi-larretan.
NEXKA-MUTIKO TALDEA: zapia jasotzerakoan, margo-izpi ahulez erdi argitu eta nabarmenduak, zortzi bat nexka eta beste hainbeste mutiko, artzain eta artzain-andre jantzian.
ORKESTAZ ETA ABESTIZ: zapia jasotzeaz bat orkestak laguntzen diela ekin bekiote neska-mutikoek «Artizarra zeruan» abesteari:
NESKA-MUTIKO TALDEAK:
Artizarra zeruan
agertzen denean,
ipurtargia ere,
izar da lurrean.
O, zein eder, goikoa
bagenu mendean:
hodei gorrizta horretan
bilgenezakean!..!
Ipurtargia har dezagun, (Bi aldiz)
besterik ezean.
ORKESTA HUTSAK jarrai bekio.
DANTZA-ANTXEAN hurbil bitez nexka-mutikoak inguru sasietara.
IPURTARGIAK ATZITUZ betoz berriro erdira,
eresiaren ariora argiok darabilzkitelarik
II
ORTOTS LARRIA (acordes-trueno), orkestak.
ARGITU BEDI ANTZEZTOKIA, tximistaz bezala, bat batean.
MAITAGARRI BAT ager bedi, atzetik, bekokian
izar urdina duela. Betor aurrera, txikiek, agurka,
bide-eginez, eskuargiak luzatzen dizkiotela.
MAITAGARRIAK: . Gabon, maiteok. Zuen hots gozo horrek erakarri nau basotik. Harrigarria! Gaur den egunean, euskal-kanta zaharrik dakiten umeak!... Nortzuk zaituztet, ba, aingeru eder horiek?
MUTIKO BATEK: (Aldamenekoa ukalondoaz jotzen duela) . Esaiok hik.
BESTE MUTIKO BATEK: (Lehengoari) . Hi ni baino haundiagoa haiz!
NEXKA BATEK: (Aldamenekoari) . Hau ez dun herrikoa...
BESTE NEXKA BATEK: Enee, ez! Horrelako andre apainik!...
MAITAGARRIAK: Ez zarete ausartzen? Ez beldur izan. Maitagarri bat nauzue: ez dizuet ezer txarrik egingo... Ea! Hik, txikien horrek, esango didak: nortzuk zarete?
GUZIEK: (Barre-purrustaka) . Eneee! Pottolooo!!
POTTOLOK: (Urrats bat aurrera) . Andrea: euskaldun jatorren haurrak gaituzu. Hargatik dakigu euskaraz; hargatik ere, euskal kanta eder askoak...
MAITAGARRIAK: Ederki, Pottolo maxail-gorri! Txolo Pottolori, eta txalo bere lagunei!... Baina orain, esaidazue: abesti zahar gozo horiek nork asmatuak diren ba al dakizue?
NEXKA BATEK: Gure herriko Manttoni zaharrak, andrea!
(Mutilek, barre-algara haundia)
MUTIKO BATEK: Tuntun alaena!... Ez, andrea, ez: Elizako organista jaunak!
(Nexken barre-algara haundiagoa)
MAITAGARRIAK: Ez duzue asmatu; ez nexkek eta ez mutilok. Hik bai ote dakik, Pottolo, hain jakintsu haizen horrek?
POTTOLOK: (Buruari hazka, lotsatu askirik) . Nik, ...egia esan,... horrenbeste ez dakit, andrea...
MAITAGARRIAK: Ez? Eseri, ba, guziok, eta nik esango dizuet ipuin bat..., ederragoa!
(Txiki guziak eser bitez lurrean) .
Ikusten al dituzue zeruan izar eder hura, eta, behean, laino gorrixta bat?... Horiexen ipuina esan nahi dizuet, ba: «Laino» eta «Izar»en ipuina, alegia.
Behin bai omen ziren, orain milaka urte, zuek bezelakoxe anai-arrebatxo bi... Gau eta egun mendirik-mendi zebiltzan. Hara! Bertan agertu...