Oroitzapenen eta bertso-sorten artean, hamaika kontu eta gorabehera azaltzen eta hitz neurtuz ematen dizkigu egileak. Serioak dira horietako batzuk, gaiak hala eskatuta; irakurlea irribarrez jarriko dute besteek, gertaeraren halabeharrak eta Izetaren kontaera moduak bultzatuta. Berrehun orrialdetik gorakoa da liburua, baina aise irakurtzen dena, berehalakoan. Irakurri ahala, gainera, herri baten sustraietan, igaroaren taupadetan murgiltzearen lilurak hartzen du irakurlea. Bertsozaleek aurkituko dute non gozatua lan honetan. Zarautz, Aia eta inguruetakoentzat, berriz, ia ezinbesteko irakurgaia da.

Mikel Aldalur
("Euskaldunon Egunkaria", 1998-09-05)

Jolas moduan hasten dira biak idazten, baina gutunak aurrera joan ahalean jolasa baztertu, bihotzak biluztu eta jauzi mortala egiten dute, trapezioaren gainean baleude bezala. (Irudia liburuan dago, bietako batek, Jonek?, Andonik? baitio bertsolaria alanbre gainean dabilela.) Horrela konturatuko gara bertsolaria ez dela zenbait pintatzaile arlotek marraztu duten pertsonaia xelebre, burutsu, etorri oneko, barregarria. Bertsolariak, herri honetako artista askok bezala, ongi pentsatua du zein den eta zein behar duen izan bere tokia gizartearen barruan. Hori ere agerian uzten dute.

Felipe Juaristi
("El Diario Vasco", 1998-02-28)

Hauxe da liburuak duen baliorik handiena: aipagarria den edizio zainduaz gain, XX. mendearen lehen hamarkadetan egiten zen literaturaren adibidea eskaintzea.

Javier Rojo
("El Correo", 2002-09-25)