Lizardi'k Zarautz zenbateraño maite izan zuan adiskide giñanok dakigu. Bere errimiña sendatzeko urte asko, ta beste maitasunak biotza asetzea bear izan zituan. Onela aitortzen du, azken aldian, bukatu gabe utzi zigun Poema-gai edo arian: «Ondaurtz (Zarautz) antziñako andregai artu-ez baten antzeko zait orain. Irizar'ekin (Tolosa'rekin) egin ditut pakeak, an sortu baitira nere auta olerkiak».

L. Ayanbe
("El Día", 1934-06-02)

Edeslariaren lanak ba'dizu arrixkurik, zeapen geiegi, batez ere, gertakari nagosiaren inguruan metatzen ditunean. Gure edeslaria ordea, etzaigu ortan lerratu. Edeslari baino len olerkari izan gure au eta onetxek, nere ustez, edesgilleen kalaka-azpergarritik saiestu digu Salbatore maitea. «Instruere delectando» zioten antziñakoek edestiari buruz; eta idazleak bete-betean iritxi dizu. Atsegiñez irakatsi: bai orixe. Atsegiñik pizkorrenaz orrialde guziak irakurri ditut eta ziur-ziur esango nuke beste edozeinek ere atsegiñez gañezka irakurriko duela liburu xoragarri ori.

Andima Ibinagabeitia
("Euzko Gogoa", 1951-09)

Gustura irakurri ditugu, baina hurrengo urteotan iritsi ziren euskal olerkarien ondoan, motz geratu zaizkigu zarauztarraren lanak. Azurmendik liburuaren aurkezpenean gogoratu zuena, ordea, aipagarria iruditzen zaigu. Hots, Arruti ez dela Lizardi bat, baina Lizardirenganaino iristeko bidea egin zuela. Arruti izan zelako izan zirela beste batzuk, alegia. Frantziskotar askok, Gandiagak berak kasu, Arrutirengandik ikusi omen zuten euskaraz poesia egin zitekeela. Hori da, gure iritzirako, liburu honen tamaina neurtzeko irizpidea.

Mikel Aldalur
("Euskaldunon Egunkaria", 1998-11-07)